Dag 35, lezen: Psalm 22

De stille week is begonnen. En dat met luid gejuich en gejubel tijdens de intocht in Jeruzalem van Jezus. Maar langzaam worden we stil voor wat er staat te gebeuren. Jezus die de weg naar het kruis bewandelt. Het is Jezus die aan het kruis uitroept: Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten? Woorden die door merg en been gaan; hel. Een leven zonder God is hel. Psalm 22 benoemt veel gevoelens die passen bij een zwaar leven; het idee van hulpeloos zijn en ingesloten door rovers, of niets meer waard zijn dan een worm in de aarde. Wanneer we meeleven met Jezus, zien we iets van de diepte van die Godverlatenheid. Jezus die bespot, vernederd en gedood wordt. Waarom? In Psalm 22 staat ook: “Want Hij veracht de zwakke niet, verafschuwt niet wie wordt vernederd, Hij wendt zijn blik niet van hem af, maar hoort zijn hulpgeroep” Dan mogen we denken aan dat het God zelf is; die de vernedering doorloopt, tot redding van een ieder die om hulp roept.
bijbel.nbv21.nl/bijbel/NBV21/PSA.22/Psalmen-22/