Op Weg 2022-04 door Erik Potjes
Een vraag die mij bezighoudt na het lezen van een Bijbelgedeelte uit het boek Job
In het kader van ‘de Bijbel in een jaar’, lezen we op dit moment uit de boeken, Genesis, Openbaring en Job. En uit dat laatste gedeelte haakte iets vast in mij. Job heeft het in zijn eigen vraag en antwoord over het feit dat God beschikt over leven en sterven.
‘Als zijn dagen vastgesteld zijn, het getal van zijn maanden bij U bekend is, en U zijn grenzen bepaald hebt, die hij niet kan overschrijden, wend Uw blik dan van hem af, zodat hij rust heeft en als een dagloner van zijn dag geniet.’
Job 14: 5-6.
Nu geloof ik dat God de dagen in Zijn hand heeft en dat Hij zoals Job schrijft, onze grenzen aangeeft die niet te overschrijden zijn. Maar ik haalde mij het beeld van de dagloner voor de geest. Een passend beeld in deze agrarische omgeving. Tegenwoordig is zo’n persoon een medewerker/ster. Maar in die tijd ging dat heel anders. Mensen (dagloners) stonden ‘s ochtends vroeg op het marktplein te wachten tot iemand ze nodig had voor het werk. Dan was het de hele dag op het land zwoegen. Geen moderne machines, maar alles met de hand. Dan denk ik en ik ga bij mijzelf af, dan ben ik kapot aan het eind van de dag. Op, geen energie meer, rust wil je dan. En dan lees ik ‘en zoals een dagloner van zijn dag geniet’.
Tegenwoordig zeggen wij dat werk vooral uitdagend moet zijn, het moet ons iets brengen
Vernieuwend zijn en geen vaste patronen hebben. Maar in de tijd van Job en niet eens heel lang geleden ook hier in Nederland nog, was het boerenbestaan, de landarbeid zwaar en intensief. Hoe kan je dan genieten van de dag? En wat wordt verstaan onder dat genieten?
Het brengt mij bij het besef, sta ik wel genoeg stil bij wat ik mag doen en hoe ik het doe en geniet ik daarvan? Of is werk maar werk. Ik weet niet hoe het u vergaat? Ik hoop van harte dat u de mooiste baan uit uw leven heeft, dat u geniet van iedere dag, dat u kan en mag werken.
Ondanks dat er nog steeds sectoren en omstandigheden zijn die fysiek zwaar werk vereisen, hebben wij over het algemeen (mede door de arbeidsvoorwaarden) niet te klagen. Ik zou mij zo voor kunnen stellen dat de dagloner geniet van het feit dat hij/zij die dag inkomen heeft en ’s avonds te eten heeft voor het gezin. Het korte termijn genieten. De zekerheid van inkomen en dus bestaansrecht voor die dag. Zou dat het genieten zijn? Een diepere betekenis uit de woorden heb ik (nog) niet kunnen ontdekken. In mijn werkkamer hangt een uitspraak die passend is bij dit stukje:
“Leef met volle teugen.
Durf te leven met de dag.
Glimlach elke morgen,
Er is iets moois dat op je wacht.”
Vanuit de woorden van Job krijgen wij al de bevestiging dat er iets moois op ons wacht
Job beschrijft dat al, dat het God is die onze dagen in Zijn hand houdt. De dag hier op aarde kan iets moois brengen, als je zelf ‘actie’ onderneemt. De dag die aanbreekt bij God daarvan kunnen wij alleen maar zeggen: “het is Uw genade”.
Zo valt er heel veel te genieten
Wees dankbaar voor de kleine dingen, zodat je ook de grotere kunt bewonderen.
