Op Weg 2023-07 door ds, Patrick de Vries
’n Bulte Kruuzen
Elk mens die hef zich ’n kruus te dragen.
Het is een lied van Daniel Lohues. Hij zingt over alle kruizen die mensen meedragen. Het is soms zwaar. Voor de één nog meer dan de ander. Het ene kruis is van piepschuim. De ander is van lood.
Maar als al onze kruizen op één hoop zouden worden gegooid, dan zou iedereen zijn eigen kruis weer oppakken. Zou dat zo zijn? In een gespreksgroep kwam dit lied ook eens ter sprake. Iemand vertelde dat hij het nog niet zou weten. Hij had zelf ook behoorlijk wat meegemaakt. Als je dan een kruis van piepschuim tegenkomt …
Kruizen op één hoop.
De insteek van dit lied is volgens mij om verder te leren kijken dan ons eigen verdriet. Iedereen heeft een kruis te dragen. Niet alleen jij. Dit is niet om jouw kruis daarmee weg te stoppen. Zoiets als: eigenlijk valt het best wel mee! Het ontkennen van het gewicht van jouw kruis maakt het vaak nog zwaarder. Maar het besef dat een ieder een kruis heeft, helpt om elkaar te kunnen steunen. Jij bent niet alleen. Er zijn meer kruizen die gedragen worden. Het kan meer begrip en openheid naar jezelf en elkaar toe opleveren.
Elk mens die hef zich ‘n kruus te dragen.
In de week voor Pasen, de Stille Week, staan wij stil bij het kruis dat Jezus te dragen had. Als Hij het voor het kiezen had, had Hij dit kruis aan Zich voorbij laten gaan. Op de Olijfberg bad Hij: ‘Vader, indien het mogelijk is, laat deze beker aan Mij voorbijgaan.’ (Matteüs 26: 39). Toch pakte Hij Zijn kruis op. Want Gods wil geschiedde.
In de geschiedenis is er veel geschreven over de betekenis van dit kruis. Vooral de uitleg van Anselmus, ‘vergeving door voldoening’, heeft veel mensen beziggehouden. In het kort: Jezus is voor onze zonden aan het kruis gegaan. Hij draagt onze schuld, zodat wij weer vrij tot de Vader kunnen komen. Maar, vragen anderen zich af, moet Jezus daarvoor op zo’n gruwelijke manier gedood worden? Is het kruis niet meer een protest tegen al het onrecht in deze wereld? Jezus lijdt mee. Hij klaagt het aan. Hij stelt het onrecht onder kritiek. Het kruis van Christus kent zo verschillende kanten. Bijzonder.
In de kern is het kruis van Jezus een teken van hoop.
De Lijdensweek is een Goede week. Deze benaming kun je ook weer op verschillende manieren uitleggen. Het goede zit in mijn ogen in de uitkomst. Er is een doorkomen aan het lijden. Na de lijdensweek wordt het Pasen. De Heer is waarlijk opgestaan. Met andere woorden: De dood, het kruis, heeft niet het laatste woord. Er is een doorkomen aan.
Elk mens hef zich ’n kruus te dragen.
Ons kruis wil ook in dit licht gezien worden. Het is niet dat daarmee het verdriet of het leed van de wereld als sneeuw voor de zon verdwijnt. Maar je leert er wellicht wel op een andere manier mee om te gaan. Een Chinees spreekwoord komt in dit opzicht bij mij naar boven. ‘
Je kunt niet voorkomen dat de vogels van het verdriet over je komen vliegen, maar je kunt wel voorkomen dat ze nesten vormen in je haar.’
Jezus heeft laten zien dat de dood zich uiteindelijk niet kan nestelen in een leven met God. God is groter. Het leven is sterker.
