Op Weg 2022-12 door Erik Potjes
Leven na Pinksteren
We leven nu na Pinksteren. Het einde van de cyclus van christelijke feestdagen/ hoogtepunten en we naderen het einde van het kerkelijke seizoen, tijd voor rust, zeggen we dan.
Of we genieten van een welverdiende vakantie. Na de uitstorting van de Heilige Geest, dus het pinksterfeest, werd het juist niet rustig. Men stond in vuur en vlam. De goede boodschap, het evangelie, kon niet beperkt blijven tot enkele volgelingen en naasten van Jezus. Nee integendeel, de Geest zelf spoorde hen aan tot het openbaar maken van het evangelie van Jezus Christus aan iedereen.
Afgelopen pinksterzondag waren wij als gezin bij Opwekking in Biddinghuizen. Ik weet niet of er onder de gemeenteleden in Beilen ook mensen zijn die daarheen gaan? Maar als wij het hebben in onze gemeenschap over veelkleurigheid, dan zou je daar eens een kijkje moeten nemen. Misschien is dat wel het toppunt van een veelkleurige gemeenschap zijn in de aanbidding van God. Toen ik daar in de kerkdienst aanwezig was, moest ik daaraan denken. Veelkleurigheid in een gemeenschap kan prima bestaan, mits we gedreven worden door de liefde tot God en de naaste. Ik weet ook, dat na zo’n pinksterweekend de vele tienduizenden bezoekers weer terugkeren naar hun eigen kleur en gezindte, maar hopelijk wel opgebouwd door (gelaafd aan, een oud woord) elkaar. Dat je als gelovige weet, ik doe het niet alleen.
In heel Nederland en ver daarbuiten zijn ook mensen die in de God van de schepping geloven. Het opbouwen van, en het volharden in het geloof, doe je niet alleen maar daar heb je elkaar voor nodig. Niks nieuws en toch lastig. We zien het ook na het ontstaan van de eerste gemeenten. De verschillende invalshoeken, achtergronden en gewoonten die gelovigen inbrengen, maar wel met het vizier, het hart, gericht op Jezus. We zijn in ons leven niet volmaakt, ook niet als we Jezus in ons hart hebben gesloten. Maar het mooie is, dat Jezus zelf zegt: ’Kom maar bij Mij, Ik zal je rust geven’. In al onze goede bedoelingen, harde werken en inzet die we tonen ons eerst richten op God. Afstemmen op Zijn Woord om van daaruit je werk te mogen doen.
De maatschappij zet ons ertoe aan om altijd maar bezig te zijn, meer te vergaren, om vervolgens nog weer drukker te zijn om meer te krijgen. Vanuit de Bijbel wil God ons leren ons leven in een juist perspectief te zien. Het Bijbelboek Prediker houdt ons daarin een spiegel voor. Er is een tijd voor….dit en er is een tijd voor….dat, u kent het wel. Na een tijd van druk bezig zijn is er ook een tijd voor rust nemen, overdenken, terugkijken en plannen maken. Ik zag het op Opwekking waar we met 40.000 mensen samen God de lof toezongen. Wat een geluid komt daaruit voort. Maar als vervolgens iedereen terugkeert naar zijn of haar plek, dan volgt de stilte en de rust. En die rust en die stilte, daarin laat God zich vinden. Als je de tijd neemt en spreekt met God en Hem vraagt om de Geest in je leven, dan gebeuren er heel mooie dingen. Dan is het niet meer het streven naar meer, mooier en beter, maar dan ontstaat er ruimte om God en de ander te zien. Tijdens Opwekking valt dat op, dat de achtergronden (de vele verschillende kleuren) er even niet toe doen. Je gaat erheen om samen God te aanbidden, en je te sterken aan elkaar.
En zo is eigenlijk het laatste christelijke feest, niet het einde maar juist het begin. Leven vanuit Pinksteren geeft dat je mag leven in rust en toch veel mag/kan doen. Minder gericht op het najagen van aardse bezittingen, maar meer gericht vanuit liefde voor de ander. Moeilijk? Ja. Onmogelijk? Nee. Levend en kijkend naar de ander vanuit die liefde die God ons door Zijn Heilige Geest wil geven maakt dat we veelkleurig samen kunnen leven. Als het niet gaat om ‘ik’ maar om de ‘a(A)nder’.
Die periode van rust komt er zo langzamerhand aan. Ik wens u allen vanaf deze plek een periode van innerlijke rust toe. En ik zou u willen aansporen als u de komende periode in uw tuinstoel of voor uw caravan zit te genieten, de Bijbel er eens bij te pakken en te lezen, te ontdekken hoe God in de rust en in de stilte tot u kan spreken. Het Pinksterfeest is namelijk niet voorbij…het begint nu!
Een gezegende zomerperiode toegewenst.
