Op Weg - jaargang 27 - december 2021 Door ds. Joanne Greving
Vier zeven
Elk jaar weer komen we in die gezellige tijd dat de donkere straten verlicht worden met kleine lichtjes. Elk jaar weer kruipen mensen bij elkaar, hebben het samen goed, denken een beetje extra aan de mensen buiten hun gezin. Elk jaar weer worden we warm van binnen door dat kleine kind dat de grootste bleek te zijn. Demonstraties en rellen lijken opeens wat verder weg, discussies en irritatie vaak ook. En dan, na de kerstvakantie, zetten we de knop om en gaan we weer op de gewone manier verder. Wordt de zachtheid van kerst weer hard. Het valt zo tegen om de kerstgedachte vast te houden.
En daarom, omdat het voor de Kerst een periode van stilstaan en bezinnen is, schrijf ik hieronder een verhaal dat verder helpt zodra kerst weer voorbij is.
Socrates, de Griekse wijsgeer, liep eens door de straten van Athene. Plotseling komt een man opgewonden naar hem toe. “Socrates! Ik moet je iets vertellen over je vriend die…”
Socrates “Ho eens even”, onderbreekt Socrates hem. “Voordat je verder gaat. Heb je het verhaal dat je mij wilt vertellen gezeefd door de drie zeven?” “De drie zeven? Welke drie zeven”, vraagt de man verbaasd.
“Laten we het proberen”, stelt Socrates voor. “De eerste zeef is de zeef van de waarheid. Heb je onderzocht of het waar is wat je mij vertellen wilt?” “Nee, ik hoorde het vertellen en…”
“Ah juist! Dan is het toch zeker wel door de tweede zeef gegaan? De zeef van het goede? Is het iets goeds wat je over mijn vriend wilt vertellen?” Aarzelend antwoordt de man: “Eeeh nee, dat niet. Integendeel…”
“Hm”, zegt de wijsgeer. “Laten we dan de derde zeef gebruiken. Is het noodza-kelijk om mij te vertellen wat jou zo opwindt?” “Nee, niet direct noodzake-lijk”, antwoordde de man.
“Welnu”, zegt Socrates glimlachend. “Als het verhaal dat je vertellen wilt, niet waar is, niet goed is en niet noodzakelijk is, vergeet het dan en belast mij er niet mee.”
Een kort verhaal met een levensveranderende uitwerking
Want als ik met het bovenstaande verhaal naar mijn afgelopen week kijk, dan had ik zeker andere keuzes kunnen maken. Dan was ik niet in discussie gegaan over de coronamaatregelen (want wees eerlijk: een echte discussie wil het nooit worden, het is vaak niet meer dan het uitspugen van standpunten), maar dan had ik alleen gevraagd: hé joh, hoe is het nu eigenlijk met je? Ik weet zeker dat de dag daardoor anders verlopen was.
Ik las het verhaal over Socrates en ik bedacht: Jezus wist niets van de 3 zeven van Socrates, maar leefde deze filosofie ten voeten uit. En dat niet alleen.
Jezus deed nog iets extra’s:
hij zorgde er voor dat hij niet alleen nadacht over wat hij zelf aan de mensen om hem heen vertelde, maar hij vertelde ook aan God waar hij mee bezig was. Hij bad voor de mensen waar hij mee in contact was.
Het ware, het goede, het noodzakelijke en de vraag of je dat wat je wilt vertellen al aan God hebt voorgelegd. Ik kan me voorstellen dat de wereld er echt van opknapt als we onze woorden en daden door deze 4 zeven zouden laten gaan.
