Op Weg 20 - jaargang 27 - 10 november 2021 Door ds. Joanne Greving
Eindtijd
Wie regelmatig op internet iets opzoekt, die zal ontdekken: als je een nieuwe bank nodig hebt, krijg je vanzelf advertenties van banken op de telefoon of computer. Hetzelfde geldt voor reizen, filmpjes van schattige huisdieren of denkbeelden. Met enige regelmaat klik ik daarom onderwerpen aan waar ik het helemaal niet mee eens ben, om er zo achter te komen wat er leeft in de wereld. Zo ontdekte ik dat er onder een deel van de christelijke mensen veel te doen is over Openbaringen 13, Ds. Visser, The Great Reset en, uiteraard, de eindtijd. Scherpe woorden vliegen heen en weer, bijbelteksten ook, corona wordt te pas en te onpas gebruikt om gelijk en ongelijk te bewijzen. Wat een boeiend medium is internet toch…
Intussen gaan mijn gedachten terug naar de tijd dat de streepjescodes werden ingevoerd, de pinpas er kwam en de chips in telefoons werden gebouwd. Telkens weer kwam Openbaringen 13 om de hoek kijken: het teken van het Beest, de Eindtijd die op handen is, en intussen loopt iedereen met een mobiel en koopt iedereen producten met streepjescodes…
Terwijl ik aan het rondzoeken ben op internet, merk ik dat de tijd snel verglijdt. De wereld van de eindtijdgelovigen fascineert, trekt aan en zuigt aandacht en tijd op. En heel precies deze constatering is meteen ook de reden geweest om te stoppen met zoeken en te stoppen met het kijken van filmpjes. Je schat is waar je hart is, vertelde Jezus. Een bijbeltekst die mij regelmatig door mijn hoofd schiet als er zomaar tijd verglijdt en ik me afvraag wat ik eigenlijk heb gedaan het afgelopen uur.
Als het gaat over eindtijd, dan maak ik heel bewust een keuze: hier hoort mijn hart niet te zijn. Als Jezus mij vraagt om waakzaam te zijn, betekent dit dat de Geest de ruimte moet krijgen om te waaien tussen mensen, zodat mensen opstaan en opleven. Zoiets als: Dat wat je hebt gedaan aan de minste van mijn broeders, dat heb je aan mij gedaan. Geen van de eindtijd-teksten op internet heeft dat bij mij in gang gezet. Ze maken me eerder boos, bang of geïrriteerd. Ze splijten en veroordelen, ze maken van het geloof een karikatuur.
En tegelijkertijd zeg ik: Ja, sinds het moment dat de Heilige Geest uitgestort werd, leven we naar Gods wereld toe. Die wereld waarin het leven goed is, zoals God bedoelde. Die wereld, die kan me niet snel genoeg aanbreken. Alles wat daar aan meewerkt, mag van mij de ruimte krijgen. Eindtijd? Hoe je het ook wendt of keert, ze is in Gods hand. En wij zijn daar ook. Dus waarom zou ik me zorgen maken, of mijn tijd besteden aan iets wat mij alleen maar afhoudt van de liefde van Christus? Het wordt tijd voor een kopje koffie en een goed gesprek met de jongeren van de 18+-groep. Ze hebben daar nog leiding nodig, net als bij verschillende andere clubs. Ik durf met volle overtuiging te zeggen: Een avond gespreksgroep over het geloof zet bij mij meer Geest in beweging dan 10 preken over de eindtijd.
Je schat is waar je hart is…
