Op Weg - jaargang 27 - 8 december 2021 Door ds. Magda Hazeleger
De kerstbubbel 2021
Lucas 2: 1 – 20
Ook dit jaar werd het nieuws dat onze kranten, telefoons en televisies bepaalde, voor een groot deel gekleurd door het virus en klimaatverandering. Het herinnert ons aan onze menselijke kwetsbaarheid.
Voor veel mensen in onze wereld was dat voor de pandemie al dagelijkse realiteit, maar hier in het westen lijkt het een nieuwe ontdekking: de kwetsbaarheid van het leven en de bedreiging van onze vanzelfsprekende welvaart… De zorg om ons bestaan is veel reëler dan het eerst was. En we zijn nog niet gewend aan hoe we ermee om moeten gaan. We trekken ons terug in onze eigen bubbels, worden somber, vermoeid, moedeloos, futloos of boos, geprikkeld – soms met een kort lontje. Ons lijf reageert op hoe het met onze ziel staat en andersom.
We zijn wezens die samengesteld zijn uit geest, ziel en lichaam en dat krijg je niet uit elkaar getrokken. Het verhaal van God die tweeduizend jaar geleden volledig mens werd in Bethlehem, vertelt ons van een God die de ervaring binnengaat van wat het betekent om mens te zijn. Hij omarmt het menszijn volledig. God doet niet alsóf hij mens is. De baby in de kribbe, vleesgeworden God, vertelt ons over Gods volledige, totale en alles omarmende toewijding aan mensen, van geboorte tot dood, met alles wat dit met zich meebrengt. Maakt dat wat uit? Wat heeft dat met mij te maken?
Ik denk dat we in het kerstverhaal al heel snel iets belangrijks over het hoofd zien
Ondanks alle vertrouwdheid die we hebben met het geboorteverhaal, kijk je er zo gemakkelijk overheen: dat er áltijd nieuw leven ontstaat. Er komt altijd nieuw leven tot stand. Zelfs al lijkt al het leven en licht, elke toekomstverwachting de wereld te hebben verlaten: God is nog steeds aan het werk om nieuw leven tot stand te brengen. God komt vandaag en elke dag naar ons toe en brengt nieuw leven in ons leven en onze wereld. God mag dan de almachtige zijn, vergezeld door engelen en aartsengelen, toegezongen door cherubijnen en serafijnen, maar God wordt ook gevonden in de roep van een kleine baby, in een stal in Bethlehem, die de mensheid volledig omarmt in al haar diversiteit. De vraag is wat onze reactie zal zijn?
Lucas vertelt ons het verhaal van de herders, en hoe zij hun gaven naar de stal brachten
Het vraagt ons om na te denken over hoe we zullen reageren op het goede nieuws van God die naar ons toe komt, de vonk van hoop en de belofte van nieuw leven brengt. De herders wisten dat dit kind bijzonder was, maar er was niets van te zien. Gewoon een geboorte bij arme mensen. Met een geboorteverhaal dat in veel opzichten niets afwijkt van hoe arme kinderen nu eenmaal geboren worden.
Ik weet zeker dat de manier waarop we Advent, kerst en het einde van het jaar vieren niet is wat de meesten van ons hadden gepland en gehoopt voor dit jaar. ‘Het leven zelf’ zit soms gewoon in de weg als we andere plannen maken. Los van welk virus en sombere klimaatverwachting ook, kan kerst dit jaar iets zijn om tegen op te zien, omdat je iemand moet missen. Het leven is kwetsbaar. In het groot en in het klein. En je kunt er op allerlei manieren op reageren. Onverschillig, verdrietig, boos, teleurgesteld, moedeloos…
Toch hoop ik dat je ergens je ook even terug kunt trekken in de kerstbubbel
Jij, even op bezoek bij de kribbe in Bethlehem. Bij God die zich voor het eerst in de ogen laat kijken. Niet in succes, rijkdom of een glanzende reclamefolder. Maar in een arm kindje, dat honger heeft en in alles afhankelijk is van mensen. In het donker, met alleen maar arme sloebers en ruige bonken die komen kijken. Daar kun je rustig tussen gaan zitten. Je valt niet op.
Hoe jij op jouw omstandigheden, op het leven en de uitdagingen ervan reageert, kan daar bij die kribbe zomaar omslaan. Als je de moed op kunt brengen daar rustig te gaan zitten. Hij is ook voor jou gekomen. Laat zich ook in jouw leven makkelijker vinden in de kou, in het donker, in de (sociale) armoede. Daar waar het tegen zit. En Hij weet van die ingewikkelde combinatie van geest, ziel en lichaam – en kán daar ook nog wat mee. Niet als succesverhaal. Maar Hij heeft echt wat te vertellen als het gaat over omgaan met moeilijkheden, als het gaat over teleurstelling of over uitzichtloze situaties. Ga eens even in de kerstbubbel van Bethlehem zitten en laat het je door zo’n pasgeboren kindje vertellen.
Jezus wordt ook dit jaar geboren. In een wereld in lockdown
Opnieuw en opnieuw en opnieuw. Afgelopen jaar heeft me verhalen gebracht van mensen die het voor het eerst of opnieuw gemerkt hebben. Jezus die geboren wordt in je eigen leven, waar je het soms het minste verwachtte. Of soms helemaal niet. En Hijzelf, Hij brengt bij ieder waar Hij welkom is de hoop, de belofte, van nieuw leven.
